Jaka literatura pedagogiczna jest pomocna w rozszerzaniu kompetencji edukacyjnych i wychowawczych?

Pedagogika jest nauką humanistyczną, w jej zakres wchodzi problematyka dotycząca kształcenia i wychowania. Zagadnienia te omawiane są pod kątem teoretycznym i praktycznym w książkach o charakterze naukowym, podręcznikowym, oraz w różnego rodzaju poradnikach i materiałach pomocniczych dla nauczycieli. Do literatury pedagogicznej należą również pozycje popularnonaukowe, tworzone z myślą o rodzicach, którzy chcą zwiększyć swoje kompetencje wychowawcze.

Wskazówki do diagnozy i terapii pedagogicznej

Nauczyciele spotykają się w swojej pracy z różnego typu problemami zaburzeń rozwojowych u dzieci. Ich zadaniem jest rozpoznanie wczesnych objawów w zakresie dysfunkcji procesów poznawczych, komunikacji ze środowiskiem rówieśniczym, oraz innych zakłóceń dynamiki rozwojowej. Literatura pedagogiczna dla pracowników placówek oświatowych i studentów kierunków nauczycielskich daje solidne podstawy teoretyczne, zgodne z nowoczesnymi trendami w nauczaniu i wychowaniu. Książki te zawierają również praktyczne wskazówki odnośnie do stosowania standaryzowanych narzędzi diagnostycznych, z których może korzystać pedagog szkolny. Stosowanie terapii pedagogicznej wymaga odpowiednich kwalifikacji. Tego rodzaju zajęcia z dziećmi mogą prowadzić jedynie specjaliści w zakresie edukacji. Pedagog w szkole albo w poradni psychologiczno-pedagogicznej korzysta z literatury fachowej w celu poszerzania zakresu swoich metod o najnowocześniejsze techniki.

Pomoce do zajęć kompensacyjno-wyrównawczych

U podłoża trudności w nauce leżą fragmentaryczne niedobory intelektualne, powodujące nieharmonijny rozwój sfery poznawczej. W takich przypadkach mogą u dzieci pojawić się:

• trudności z płynnym czytaniem – dysleksja,
• zaburzenia grafomotoryki – dysgrafia,
• problemy z opanowaniem poprawnej pisowni – dysortografia,
• niepoprawna artykulacja,
• brak zrozumienia pojęć liczbowych – dyskalkulia.

Specjalistyczna literatura pedagogiczna dotycząca tych problemów to połączenie teorii z praktyką. Ponieważ często zaburzenia funkcji poznawczych mają charakter sprzężony, reedukator przygotowuje plan terapii pedagogicznej w oparciu o rzetelną diagnozę. Służy on do odpowiedniego rozłożenia w czasie kolejności działań.

Czytanie, pisanie, wymowa

W pierwszych latach nauki najczęściej uwidaczniają się u dzieci trudności z czytaniem i pisaniem. Ponieważ u najmłodszych nie jest łatwo o koncentrację uwagi, terapeuci wykorzystują krótkie formy literackie – wierszyki, bajki, przysłowia. Odpowiednie utwory znajdują w literaturze pedagogicznej, gdzie teksty w sposób przystępny, czasem nawet humorystyczny, rozszerzają zasób słownictwa, podają prawidłową pisownię i wymowę wyrazów. Rozwój percepcji słuchowej wspierają książki uzupełnione o płytę CD z nagraniami piosenek znanych uczniom z programów telewizyjnych dla dzieci. Wspólne śpiewanie to doskonała lekcja rozwijania pamięci i wymowy.

Matematyka nie musi być trudna

Szczególną grupę stanowią dzieci o specjalnych potrzebach edukacyjnych w zakresie kształtowania pojęć liczbowych. Zajęcia wyrównawcze to system działań ukierunkowanych na rozpoznawanie symboli matematycznych, wykonywanie prostych operacji arytmetycznych, rozwijanie motywacji do pokonywania trudności. Do tego typu terapii najlepiej sprawdzają się formy multimedialne o charakterze interaktywnym. Taka nowoczesna literatura pedagogiczna w postaci aplikacji komputerowych przeznaczona jest też dla nauczycieli matematyki.

Jak pomóc własnemu dziecku?

W procesie wychowania dużą rolę odgrywa znajomość prawidłowości rozwojowych. W literaturze pedagogicznej rodzice mogą znaleźć na ten temat mnóstwo informacji. Nauczą się lepiej poznawać i rozumieć swoje dzieci, aby dostosować metody wychowawcze do ich indywidualnych cech osobowych. Z książek dowiedzą się też jak współpracować z nauczycielami, żeby system kształcenia był spójny i skuteczny.